In de zoektocht naar duurzame manieren om afvalwater biologisch te zuiveren, komen anaerobe technologieën meer en meer op de voorgrond. Waar industriële afvalwaters vandaag al anaeroob gezuiverd worden, is dat voorlopig nog niet het geval voor huishoudelijk afvalwater in onze contreien. Een van de belangrijkste hinderpalen voor een bredere toepassing van anaerobe processen is de trage afbraak van zwevend organisch materiaal door enzymatische hydrolyse, in het bijzonder bij lage temperatuur. In huishoudelijk afvalwater bestaat de moeilijkst afbreekbare zwevende fractie voornamelijk uit proteïnen en vetten. Betrouwbare methodes om de enzymatische hydrolyse van deze componenten in detail op te volgen, ontbreken nog.

Doctoraatsonderzoeker Pieter Van Gaelen ontwikkelde daarom aan KU Leuven een nieuwe high-throughput methode in miniatuurformaat om de afbraaksnelheid van proteïnen door enzymatische hydrolyse te kwantificeren. Op die manier kan in de toekomst de hydrolyse-efficiëntie in aerobe en anaerobe bioreactoren eenvoudig opgevolgd worden, en kunnen waar nodig de procesparameters aangepast worden om hydrolyse te promoten. De meetmethode werd al gevalideerd op slibstalen uit een traditioneel actief slibsysteem (RWZI Leuven), een tweetraps actief slib systeem (RWZI Nieuwveer) en stalen uit verschillende anaerobe reactoren in samenwerking met Aquafin, Aaqua, Waterschap Brabantse Delta (NL) en het Veolia Water Technologies Techno Center (Biothane, NL).

De methode, waarmee ook aerobe of anaerobe granules geanalyseerd kunnen worden, werd recent gepubliceerd in Applied Microbiology and Biotechnology. Een gelijkaardige methode voor de opvolging van de hydrolyse van vetten wordt op dit moment verder geoptimaliseerd.