Bij ED (zie technische fiche ‘Elektrodialyse‘) is na een tijd is het diluaat zo uitgedund aan ionen dat de elektrische stoom geen impact meer heeft op de ion migratie, er blijft dus nog steeds een kleine hoeveelheid ionen achter in het gezuiverde water. EDI lost dit op door een ionuitwisselingshars tussen de membranen aan te brengen die de elektrische weerstand verlaagt. Hierdoor kunnen de overgebleven ionen wel terug vrij bewegen in het water, richting de kathode en anode. In het diluaatcompartiment ontstaat aan de onderkant (daar waar de ionconcentratie het laagste is) een sterk elektrisch veld, wat zorgt voor de splitsing van water in H⁺ en OH^–-ionen. Dit zorgt er op zijn beurt weer voor dat de harsen kunnen geregenereerd worden zonder de tussenkomst van chemicaliën.

EDI gebruikt dus een combinatie van membraanscheiding met semipermeabele membranen en ionuitwisseling om zo een zeer hoge efficiëntie in het demineralisatieproces te bekomen.